Ο καρκίνος του μαστού στη νεαρή ηλικία (<35), αποτελεί μία σπάνια (μόλις 2% του συνόλου των ασθενών), πολύπλοκη και συχνά δύσκολη στη διαχείρηση της νοσολογική οντότητα. Στις πολύ νεαρές ασθενείς, η διάγνωση ενός καρκίνου του μαστού, είναι συχνά δυσκολότερη λόγω της πυκνής σύστασης του αδένα και των αλλαγών κατά την διάρκεια του κύκλου της εμμήνου ρύσεως.

Περισσότερες από το 90% των ασθενών, εμφανίζονται όταν η νόσος είναι πλέον ψηλαφητή. Η συνήθης κλινική εικόνα στις συγκεκριμένες ασθενείς περιλαμβάνει μία περιγεγραμμένη μάζα, η οποία συχνά υποεκτιμάται και αξιολογείται ως ινοαδένωμα λόγω της αυξημένης συχνότητας εμφάνισης των καλοήθων ινοεπιθηλιακών νεοπλασμάτων στις νεαρές ηλικίες.

Η διαγνωστική ακρίβεια της μαστογραφίας περισσότερο και του υπερηχογραφήματος λιγότερο, εμφανίζεται μειωμένη σε αυτή την ηλικιακή ομάδα. Για τους λόγους αυτούς, απαιτείται πάντοτε η τριπλή αξιολόγιση (κλινική εξέταση, απεικόνιστικές εξετάσεις, ιστολογική επιβεβαίωση με δείγμα από την αλλοίωση) προκειμένου να τεθεί με ασφάλεια η διάγνωση.

Ο καρκίνος του μαστού στη νεαρή ηλικία σε πολύ νέες γυναίκες, θεωρείται συχνά ΄διαφορετική΄ νόσος από τις μεγαλύτερες ηλικίες. Κλινικά, η μέση διάμετρος των όγκων κατά την στιγμή της διάγνωσης είναι τα 2 εκ, σε σύγκριση με το 1,5 εκ που είναι για τις μεγαλύτερες ασθενείς.

Η ανεύρευση DCIS είναι λιγότερο συχνή ενώ η πλειοψηφία των ασθενών διαγιγνώσκεται με στάδιο νόσου ΙΙ και ΙΙΙ τη στιγμή που οι περισσότερες ασθενείς άνω των 36 αντιμετώπιζονται κατά το στάδιο Ι και ΙΙ. Κατ’ακολουθία, περισσοτερες νέες ασθενείς παρουσιάζουν διηθημένους μασχαλιαίους λεμφαδένες και είναι πιο πιθανό να έχουν στην τελική ιστολογική τους έκθεση εκτεταμένο ενδοπορικό στοιχείο.

Επιπλέον εκτός από τα συχνότερα διηθημένα χειρουργικά όρια στις νεαρές ηλικίες και την αυξημένη πιθανότητα τοπικών υποτροπών, οι όγκοι εμφανίζουν συχνότερα περισσότερο επιθετικούς υποτύπους με αποτέλεσμα χειρότερη πρόγνωση. Όσον αφορά το ανοσοϊστοχημικό προφίλ, συχνότερα ανευρίσκονται μή ορμονοεξαρτώμενοι όγκοι, υψηλότερου grade, με αυξημένη έκφραση Her2, αυξημένη διήθηση αγγείων και υψηλότερο κυτταρικό πολλαπλασιασμό.

Ο συχνότερος υπότυπος στις νεαρές ασθενείς είναι ο τριπλά αρνητικός και πιο σπάνια είναι τα luminal A νεοπλάσματα. Μετααναλύσεις γονιδιακών υπογραφών από 20 βάσεις δεδομένων (>3500 ασθενείς Το γεγονός ότι στις ηλικίες Οι ενδείξεις και η επιλογή του φαρμάκου της συστηματικής θεραπείας, δεν θα πρέπει να βασίζονται αποκλειστικά στην ηλικία αλλά στα βιολογικά χαρακτηριστικά του όγκου, το στάδιο της νόσου και τις συνοσηρότητες της ασθενούς. Η χρήση γονιδιακών προφιλ όπως το Oncotype Dx ή το MammaPrint συστήνονται στις νεαρές ηλικίες όπως και στις μεγαλύτερες. Οι παρενέργειες της χημειοθεραπείας που σχετίζονται με την ηλικία (πχ. συμπτώματα εμμηνόπαυσης, αλλαγές στην εικόνα του σώματος, οστική νοσηρότητα, διαταραχές στη σεξουαλικότητα, υπογονιμότητα) καθώς και το κοινωνικό αντίκτυπο της διάγνωσης και της θεραπείας (πχ. φροντίδα παιδιών, διακρίσεις στον επαγγελματικό χώρο κλπ.), θα πρέπει να λαμβάνονται υπόψην όταν προγραμματίζονται μακροχρόνιες θεραπείες.

Τέλος δεν θα πρέπει να ξεχνάμε ότι τα ζητήματα που απασχολούν τις πολύ νέες ασθενείς με καρκίνο του μαστού που επιβιώνουν από τη νόσο, είναι διαφορετικά και περιλαμβάνουν κυρίως τη διατήρηση της γονιμότητας τους καθώς και την δυνατότητα σε συνδυασμό με την ασφάλεια και το χρονοδιάγραμμα μιας επερχόμενης εγκυμοσύνης.